πολυνουκλεοτιδικός

-ή, -ό, Ν

1. (βιοχ.) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο πολυνουκλεοτίδιο

2. φρ. α) «πολυνουκλεοτιδική κινάση»

(βιοχ.) ένζυμο που προσθέτει μια φωσφορυλομάδα στο 5'-άκρο τής αλυσίδας τού δεσοξυριβονουκλεϊκού οξέος, η οποία χρησιμοποιείται για την επισήμανση τού DNA με ραδιενεργό φωσφόρο

β) «πολύνουκλεοτιδική φωσφορυλάση»

(βιοχ.) ένζυμο που καταλύει τη σύνθεση τών πολυριβονουκλεοτιδίων από διφωσφορικούς δινουκλεοζίτες, χωρίς την ανάγκη μήτρας DNA ή RNA.